Όταν εκνευριστώ κάνει την εμφάνισή του ο άλλος μου εαυτός.
Ανάλογα με την περίπτωση, είναι κακός, υπερόπτης,αλλαζονικός και με σπρώχνει με το ζόρι να πω πράγματα που θα πειράξουν τον άλλον.
Μέχρι στιγμής τον αντιμετωπίζω με ψυχραιμία, του κλείνω την πόρτα και πάει από κει που ήρθε.
Αν υποστηρίξει ότι με καπέλωσε έστω και μία φορά, λέει ψέμματα, εκτός ..........
Δύο περιπτώσεις μόνο του ανοίγουν την πόρτα μου κι έρχεται και στρογγυλοκάθεται στον καναπέ μου και δέν μπορώ να τον ξαποστείλω με τίποτα.
Και είναι βίαιος και με δολοφονικά ένστικτα που με φοβίζουν.
Η μια λοιπόν περίπτωση είναι ένα καθίκι αγνώστου ταυτότητος με μηχανή μεγάλου κυβισμού και πειραγμένη εξάτμιση που κάνει συχνά πυκνά το δρομολόγιο Παγκράτι-Καρέας,
σε ώρες κοινής ησυχίας.
και η άλλη είναι τα ιχ με μουσική στη διαπασών σε σημείο να τρίζουν τα τζάμια.
Τότε μου έρχονται στο μυαλό οι ποιο αρρωστημένες επιθυμίες όπως:
να τους καταβρέξω με το λάστιχο
να αρχίσω να τούς πετάω γλάστρες
να τους σκίσω τα λάστιχα
να τους κάνω σημάδι με τα κλειδιά μου.
Δεν κάνω τίποτα γιατί εγώ θα βρω τον μπελά μου!
Ο Νόμος βλέπεις!!! Που να ψάχνει τώρα ψύλλους στ'άχυρα!
Με αποδεικτικό στοιχείο όμως πχ μια γλάστρα , την Ευελπίδων την έχεις εξασφαλισμένη
Να μή σου πω και το Δαφνί!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου