:p :p :p... χά!

Τετάρτη, Μαρτίου 17

Οι τριακόσιοι..



Κι’ όχι ! δεν είναι πως δεν θέλω..
Δεν είναι πως η καρδιά μου πάγωσε
και η ζωή μου ξεκουράζεται
εκεί όπου την έσπρωξαν ..στην κόχη..

δεν είναι ότι έκλεισα τα’ αυτιά
στον κουρασμένο σύντροφο
που καταθέτει τα όπλα..
Μα είναι πως χρόνια τώρα εξαντληθήκαμε
μεταφράζοντας θεωρίες
μελετώντας τους υποκειμενικούς παράγοντες
…τα "υποκείμενα"
της «παρούσας» στιγμής
…τα «αντικείμενα»

Είναι που χαράζαμε πλάνα
Οι πλανημένοι....
μα στα συνέδρια κλείναμε την πόρτα
στη ζωή.
Και μόνοι αποφασίζαμε γι’ αυτήν
κουνώντας στον αέρα το κομματικό μας
βιβλιάριο με έπαρση

Από σας θα αρχίσω…
Όχι για την κομματιασμένη μου ζωή..

..Παρά μόνο για τον «σύντροφο»
Που του πήρατε την ελπίδα..

12 σχόλια:

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μαριάνθη
Προφανώς από δω δεν μπορείς να γραψεις
δεν ξέρω τί συμβαίνει!!!!
φιλια

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Κι έμαθα πώς συρρικνώνονται τα πρόσωπα
Πώς ο τρόμος ελλοχεύει κάτω από τις βλεφαρίδες
Και πώς η οδύνη γράφει με σφηνοειδείς χαρακτήρες
Τραχιές γραμμές τα μάγουλα,

Πώς κατάμαυρα ή ξανθά δαχτυλίδια τα μαλλιά
Μονομιάς καλύπτονται απ' ασημένια σκόνη,
Και σβήνει το χαμόγελό μου στα πειθήνιά μου χείλη
Κι ο φόβος, είναι νεκρικός, θροΐζει στο σβησμένο μου γελάκι.

Και για μένα δεν προσεύχομαι μοναχά,
Αλλά για όλους, αυτούς που στάθηκαν μαζί μου στη σειρά
Στη ζέστα του Ιούλη, στο ψύχος του χειμώνα
Κάτω από τον τόσο κόκκινο, τον τοίχο, κι αθώρητο ακόμα.

Άννα Αχμάτοβα/ Επίλογος

Ελιά Μαϊστρα είπε...

"...Μα δεν ξεκλείδωσαν για μένα ποτέ οι βαριές οι πόρτες.....

Γιατί ακόμα και στον μακάριο θάνατο θέλω για πάντα να μείνει
Ο ορυμαγδός από τις κλούβες της αστυνομίας μες στη μνήμη

Απ’ το σφράγισμα της πόρτας, ο κρότος, το μπουμπουνητό
Και το σαν πληγωμένου ζώου της γριάς γυναίκας, το ουρλιαχτό.

Κι από τ’ ασάλευτα, τα χάλκινα, τα τσίνορα μου,
Ας κυλούν σαν χιόνι που λιώνει τα δάκρυα μου

Κι ας γουργουρίζει ένα περιστέρι της φυλακής πέρα μακριά,
Και ας ταξιδεύουν τα πλοία στον Νέβα βουβά."

Σ'ευχαριστώ Κ.Υ.Π. WALKING
Συμφωνείς να το χαρίσουμε
σε κόρες που συνεχίζουν και λερώνουν
το όνομα της οικογένειας;

OXΙά είπε...

Έξω από τις κλειστές πόρτες των συνεδρίων είχε ήλιο και ζωή.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Που τα αφήσαμε και μας τα ρήμαξαν
Ο ΧΙΑ

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Ότι καλύτερο.

Laplace είπε...

καλησπερα Ελιτσα μου
ολα εδω πληρωνονται..
κ αυτοι οι 300 συντομα θα λογοδοτησουν στον λαο..ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ..

ΛΕΩΝ είπε...

Αν αφήσεις να σου πάρουν και την ελπίδα.....δύσκολα τα πράγματα!
Φιλί

Σιγαλας Μακαριος είπε...

dream on and never quit που λέω και εγώ ο ονειροπαρμένος...

Ελιά Μαϊστρα είπε...

LAPLACE
Για πές! για πές!
Ειδοποίησε με πιο μπροστά !!!
Φιλιά πολλά μικρέ..

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΛΕΩΝ
Αυτήν θέλουν..
Δεν ξέρουν πως εμείς τη βρίσκουμε στα μηδαμινά
και στα ασήμαντα γι’ αυτούς..
Δύο φιλιά

Ελιά Μαϊστρα είπε...

WishmasteR
Ποτέ.. που λέω κι εγώ η «αγγελοπαρμένη»
( τι μου θύμησες.. έτσι με φώναζαν μικρή)