Τράβα κουπί

ΠΗΓΗ Η ΓΡΙΛΙΑ

Η αναχώρηση από το λιμάνι ήταν αποθεωτική! Ο μέγας εθνοκράτης έβγαλε λόγο και μίλησε για την ανδρεία, το θάρρος και την τόλμη μας. Η μουσική έπαιζε συνεχώς καθώς επιβιβαζόμασταν. Ξεκινήσαμε αποχαιρετώντας το πλήθος που ζητωκραύγαζε και το στήθος μας φούσκωνε από εθνική περηφάνια. Απομακρυνθήκαμε και πιάσαμε ο καθένας το πόστο του. Στο κουπί ήμασταν όλοι μαζί, ενωμένοι, ενθουσιώδεις που θα δίναμε ώθηση στο καράβι να φτάσει στο λιμάνι της εθνικής λύτρωσης. Δύσκολη δουλειά , αλλά το συμφέρον της πατρίδος πάνω απ όλα....


                           


Πέρασε καιρός, το κουπί βάραινε, αλλά εμείς με εθνικό πείσμα καταβάλαμε όλες μας τις δυνάμεις για την πορεία. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν για την κούραση. Τότε παρουσιάστηκε ένας αξιωματικός και μας μίλησε για το έργο μας, και ότι η κούρασή μας σε λίγο θα ανταμοιβόταν. Μας είπε να μην ακούμε τις διαμαρτυρίες των συνεργατών, οι οποίες προέρχονται από την έλλειψη εθνικής παιδείας και ίσως να υποκινούνται από σκοτεινά παρασκήνια τα οποία θέλουν την αποτυχία της εθνικής αποστολής. Γι αυτόν τον λόγο, για το καλό όλων μας, και για το καλό της πατρίδος, θα μας φορέσουν αλυσίδες στα πόδια για το υπόλοιπο ταξίδι....
Ο καιρός περνούσε και η κούραση άρχισε να γίνεται έντονη. Αρκετοί λιποθυμούσαν. Άλλοι πέφτανε απ την κούραση, τους μαζεύανε και μετά δεν τους ξαναβλέπαμε. Αρχίσαμε να δυσανασχετούμε. Ακουγόταν φωνές για εγκατάλειψη της κωπηλασίας. Εμφανίστηκε και πάλι ένας αξιωματικός και μας μίλησε για μία αναπάντεχη φουρτούνα , που έπιασε ξαφνικά: ένας πρωτόγνωρος τυφώνας. Θα έπρεπε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να τον ξεπεράσουμε, και για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του καιρικού φαινομένου , θα μας έφερνε έναν επιστάτη για να μας δίνει ρυθμό, και με μαστίγιο για να τιμωρεί αυτούς που δεν συμμορφώνονται με τις εντολές που επιτάσει το επείγον της κατάστασης...

Πιάσαμε το πρώτο μας λιμάνι! όλοι ενθουσιαστήκαμε. Ο επιστάτης μας είπε πως θα γυρνούσε πίσω με ευχάριστα νέα. Όταν ήρθε μας πέταξε από έναν κουραμπιέ, "ευλογημένο από τον αρχιερέα του λιμανιού" μας είπε. κάναμε όλοι, ευλαβικά, τον θρησκευτικό συμβολισμό με τα χέρια μας για να ευχαριστήσουμε τα θεία. Λιμάνι πιάναμε συχνά. Και πάντοτε είχαμε τον κουραμπιέ μας και είμασταν ευχαριστημένοι. Κάποια μέρα ο επιστάτης έφυγε, και σκεφτήκαμε πως δέσαμε και πάλι. Δεν ξαναγύρισε όμως, ούτε την επόμενη μέρα... Μερικοί είπαν πως έπρεπε να σπάσουμε τις αλυσίδες και να βγούμε στο κατάστρωμα. Αλλά αποφασίσαμε να περιμένουμε και να μην παραβούμε τις διαταγές των αξιωματικών. (μεταξύ αυτών ήμουν κι εγώ)....

Περιμέναμε άλλη μία μέρα . Άρχισαν να μπαίνουν νερά και αποφασίσαμε να στείλουμε κάποιον στο κατάστρωμα να δει τι συμβαίνει. Ο συνεργάτης πήγε και σε λίγα λεπτά γύρισε φωνάζοντας: "ΣΩΘΗΚΑΜΕ, ΣΩΘΗΚΑΜΕ"! όλοι σπάσαμε τις αλυσίδες και ανεβήκαμε στο κατάστρωμα. Είμασταν στην μέση του πελάγους, το καράβι βυθιζόταν,ο επιστάτης και οι αξιωματικοί είχαν φύγει, και ο ήλιος ήταν υπέροχος! ΣΩΘΗΚΑΜΕ!


                                                              


Μεγαλύτερη κοροϊδία από την σημερινή , που βγήκε ένα σκυλί του κεφαλαίου και τόλμησε να ισχυριστεί πως "πιάσαμε λιμάνι" ΔΕΝ έχω ξαναδεί. Όσοι θέλετε φάτε τον κουραμπιέ που θα σας ρίξει και συνεχίστε το κουπί. Όσοι καταλαβαίνουν το θέατρο, ας σκεφτούν πως ήρθε ο καιρός να πάρουν τα κεφάλια των αξιωματικών: ειρηνικά, όμορφα και μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες που οριοθετεί το σύνταγμα, το οποίο έχουν υπογράψει και επιμεληθεί οι άρχοντες και τα επιτελεία τους.


Xaris Xariton.