Αλλού ντ αλλού.. ( 5 )

Γράφει η Ιόλη..

Αταξική κοινωνία  θα έχουμε μόνο όταν γυρίσουμε στην πρωτόγονη κοινωνία Πριν ακόμα γεννηθεί ο πρώτος κυνηγός  ή  ο πρώτος γεωργός . Πριν ακόμα αρχίσουν να δημιουργούνται συμφέροντα..Ισότητα δεν θα έχουμε ποτέ..ακόμα και σε μια  σύγχρονη αταξική  κοινωνία ..χμ.. αταξική κατά το δοκούν κοινωνία Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ικανότητες ..

Υπερτερούν ή μειονεκτούν  του άλλου σε κάποια σημεία και χρειάζεται να συνεργαστούν για να επιτύχουν κάτι ,πράγμα που από μόνο του κάνει την διαφορά ανάλογα με το τι επικρατεί στην μικρή ή στην μεγάλη τους κοινωνία  και ποια είναι τα πρότυπα της  κάθε φορά.. Εκτός και αν  είμαστε ρομπότ..με προγραμματισμένο νου..και πρίζα..Αλλά όχι ..ακόμα δεν είμαστε ..

Είμαστε με το μέρος του δυνατού κυνηγού,  ? Η είμαστε με το μέρος του γεωργού?? Η με κανέναν ?? 

Αν έχουμε συμφέρον  απ τον κυνηγό θα είμαστε μ αυτόν..ή και το αντίθετο.. 

Το:  Όλοι ίσοι,  θυμίζει « Σκοπιά» Ιεχωβάδων, παράδεισο Χριστιανών και δοξασίες άλλων Θρησκειών. 

Στην εποχή μας ενώ το μυαλό ενός ανθρώπου έχει την δυνατότητα να φτάσει στην τελειότητα,  σαν σύνολο είναι ατελής .. 

Δεν αναγνώρισε ποτέ το δέντρο του καλού και του κακού και στέκει αναποφάσιστος  μπροστά στο στα δύο μονοπάτια  της αρετής και της κακίας..

 και πολύ καλά κάνει 

αφού ακόμα δεν γνωρίζει τι είναι αρετή και τι κακία .. 

Στέκει ακίνητος κάνοντας μόνο κινήσεις επί τόπου για να μην μουδιάσει 

και συλλογίζεται,  

αναλογίζεται, 

διαλογίζεται ,

αναλύει, 

κατατάσσει,  όχι για να μάθει την έννοια των λέξεων  «αρετή» ή «κακία»  αλλά για να βρει ποιον δρόμο του συμφέρει να ακολουθήσει .. 

Και ο σύγχρονος «καταραμένος όφις» από κοντά να τον μαυλίζει ..και ο σύγχρονος «θεός» απ την άλλη τον εκδικείται που υπάρχει και τον εκμεταλλεύεται ο όφις .ΧΑΟΣ.

Η αλήθεια είναι πως  άλλο ξεκίνησα να γράψω και αλλού κατέληξα.

Ήθελα να πω σε μερικούς ταξικούς ηγέτες( της μη επικρατούσας τάξης )  πως τα συναισθήματα του ανθρώπου δεν είναι αποτέλεσμα εκπαίδευσης..

Και ότι δεν μπορείς να κατατάσσεις τον πόνο , και τον θάνατο σε ταξική βάση ..

Δεν μπορείς μπροστά  στην απώλεια  να εκφράζεις την θλίψη σου  μόνο για την εργατική τάξη του Νεπάλ  πόσο μάλλον όταν αυτή η απώλεια και η δυστυχία  ήρθε από φυσική καταστροφή .. Εκτός αν έχεις άλλες πληροφορίες που τις κρατάς για πάρτι  σου.. 

Αυτό μου δίνεις να καταλάβω όταν εξαιρείς όλους τους άλλους απ την θλίψη σου , αφού ξέρω (γιατί μου το έχεις πεί ) πως η εργατική τάξη έχει ανάγκη από συμμάχους.. ..

 Βέβαια εσύ έχεις βγάλει  ένα φιρμάνι πως  προλετάριοι δεν είναι μόνο αυτοί που κερδίζουν τα προς το ζην μόνο με τα χέρια .. Δεκτό..οι προλετάριοι  - όπως και αν εσύ τους εννοείς-  το ξέρουν όμως? 

 Γιατί αν ο μη γένοιτο  δεν το ξέρουν συμμαχίες μην περιμένεις..Δεν ξέρω αν με αντιλαμβάνεσαι… 

Αυτό ήταν το θέμα που είχα στο νου μου να αναπτύξω   αλλά ως ατελής άνθρωπος και μη γνωρίζοντας  το νόημα της «αρετής»  πήρα το άλλο μονοπάτι.. της «κακίας»…