Το ξεβράκωμα της "Αριστεράς" έκλεισε τα τρία του χρόνια. Να το χαιρόσαστε

Μεγάλο πράγμα η πείνα Όχι η πείνα του στομαχιού..
Σ αυτήν μπορείς , ανάλογα με την αξιοπρέπειά σου να απλώσεις το χέρι σου και να σε λυπηθεί ο άλλος .. 
Μπορείς να ρίξεις τα μούτρα σου και να ζητήσεις βοήθεια από συγγενείς , φιλόπτωχα , και άλλους πρόθυμους να δείξουν τον καλό τους εαυτό. Να επενδύσουν σε σένα για μια θέση στο κοινωνικό σου προφίλ ή στην μετά θάνατον ζωή. 

 Η άλλη πείνα είναι το καρκίνωμα . 
Η πείνα του "ραγιά" που μαθημένος χρόνια να σκύβει το κεφάλι , να λυγίζει την μέση μπροστά στον αφέντη του, το μυαλό του δεν το χρησιμοποιεί για να ελευθερωθεί , αλλά πως θα καταφέρει να αρπάξει το ψωμί απ τον αδερφό του, πως θα ξεγελάσει με πονηριά τον Κύριό του για να του πετάξει ένα κόκαλο παραπάνω - για να ταΐσει τα κουτσούβελα του - έστω και με ανταλλαγή του ξεροκόμματου με ρουφιανιά . 
Με τα χρόνια άλλαξε ο "ραγιάς" αλλά το χούϊ πέρασε στο αίμα του. 
Η πείνα του άντερου μετριάστηκε  αλλά άρχισε να ονειρεύεται τα μεγαλεία, του μέχρι τώρα δυνάστη του, αξιοποιώντας τα προσόντα που είχε αποκτήσει ως σήμερα. 

Μετέτρεψε την πονηριά του σε επαναστατικότητα εξευτελίζοντας κάθε "όσιο και ιερό" τσαλαπατώντας κάθε αξιοπρέπεια και διαγράφοντας ότι δεν μπορούσε να πλησιάσει, την αγάπη για την χώρα και τον αγώνα για λευτεριά, όσο κι αν προσπάθησε να πείσει με την συμμετοχή του σ αυτήν - γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα- 
ενώ συγχρόνως άρχισε να κουνάει το δάχτυλο δεξιά κι αριστερά με ένα στόχο . 
Να αποδείξει στους άλλους το μότο που του έγινε έμμονη ιδέα: 
 ✔️Το: "ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε !" 
 ✔️Το; "γιατί ο άλλος κι όχι εγώ", 
 ✔️Το: "αυτό έκαναν και οι προηγούμενοι" 
 που αρχικά ήταν μια ανομολόγητη δικαιολογία στον εαυτό του και μόνο, 
που καθοδηγούνταν απ την πείνα του μυαλού του για μεγαλεία , για δόξα , για αναγνώριση, 
μετά έγιναν σύνθημά του, 
μέχρι που έχασε την τσίπα του και φάνηκε ο βαθύτερος εαυτός του. 
Ο αρχικός "ραγιάς" .. αυτό το κακό σπυρί ανάμεσα στους υπόδουλους κάθε εποχής με όλα του τα χαρακτηριστικά που κληρονόμησε . 
Ο φιλοτομαριστής, ο ρουφιάνος , ο οσφυοκάμπτης, ο πουλημένος, ο ξετσίπωτος .αλλά και με ένα καινούργιο χαρακτηριστικό αυτή τη φορά.
Τον "μανταμσουσουδισμό". 

 Μανταμ Σουσούδες λοιπόν ή αλλιώς ψοφοπείνες όπως θα τους έλεγε και η γιαγιά μου ο τουρκόσπορος = (ελληνιστί.) 

 (Αφιερωμένο σε όσους αυτοπροσδιορίζονται "Αριστεροί " χωρίς να ντρέπονται που  είναι χειρότεροι των Δεξιών.)