Νόμος είναι το δίκιο της Πατρίδας σου ηλίθιε...Οχι της πατρίδας τους..

Φωτόαπό http://www.epoxi.gr:  Καπνεργάτριες

Ο συνδικαλισμός που δρα σε στενα συντεχνιακά πλαίσια ευνοεί μόνο τις εξουσίες..

 Η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα γυνή η λεγόμενη συνδικαλιστική δράση των σωματείων  σήμερα , δίνει το δικαίωμα  να καρπωθεί η κυβέρνηση την απογοήτευση και την απάθεια  των εργαζομένων - πλήν των κομματικά καθοδηγούμενων, -  που στόχος τους είναι οχι η Αλλαγή αλλά η εναλλαγή διαχειριστών μιας ίδιας πολιτικής και ενός ίδιου καθεστώτος.
( Ολο και ποιο συχνά, ακούμε την λέξη "συνδικαλισταράδες"  από άτομα και κόμματα αμαρτωλά που δεν έχουν δικαίωμα να μιλούν.. )
Την ίδια τακτική της παραπάνω δράσης  ακολουθεί και ο ταξικός συνδικαλισμός μήν μπορώντας να "κάνει" τη διαφορά  αφού στόχος του είναι,όχι τα διακαιώματα των εργατών  αλλά η αύξηση των εκλογικών ποσοστών του κόμματος του οποίου ανήκει..

Η παρομοίωση πολλών, -  με σκοπό να να αλλοιώσουν τον σημερινό έστω κουτσό ταξικό συνδικαλισμό -
κάνοντας ίσον με τις παλιές συντεχνίες και τα ισνάφια  μάλλον εκ του πονηρού είναι
και αποτελεί  "νεοπροπαγάνδα " της νέας παγκοσμιοποιημένης  εποχής αφού αγνοεί ( !!! )  ότι, όπως ο καπιταλισμός δεν γεννήθηκε σε μια νύχτα έτσι και ο συνδικαλισμός άλλαζε μορφές ανάλογα με το τι είχε  να περιφρουρήσει..

Ας αφήσουμε  τον παλιό συνδικαλισμό που πέρασε πολλές κρίσεις και ας δούμε
τον παγκόσμιο συν. στις αρχές του αιώνα μας όπου τρεις ιδεολογίες επηρέαζαν την εργατική τάξη σε πολλές χώρες της Ευρώπης και Αμερικής..Δηλ:
Ο αναρχισμός , ο σοσιαλισμός . και ο ρεφορμισμός..
Ο αναρχισμός απ τις παραμονές του Β' παγκοσμίου πολέμου ( εκτός απ την Ισπανία ) έπαψε να επηρεάζει μεγάλα στρώματα των εργαζομένων..
Αντίθετα ο σοσιαλισμός και ο ρεφορμισμός εξακολουθούν να έχουν γερά στηρίγματα μέσα στα εργατικά σωματεία..
Όμως επειδή απ το τέλος του Α παγκοσμίου πολέμου οι σοσιαλιστές χωρίστηκαν  σε δυο κυρίως παρατάξεις ( σοσιαλιστές και κομμουνιστές ) έγιναν νέες ανακατατάξεις στον πολιτικό τομέα, που επηρέασαν άμεσα το διεθνές συν. κίνημα.. αφού οι σοσιαλιστές ουσιαστικά ενώθηκαν με τους ρεφορμιστές..

Στη χώρα μας από χρόνια το συνδικαλιστικό κίνημα έχει παραστρατίσει και μόνο ελάχιστες στιγμές φανερώνουν τον ταξικό του χαρακτήρα..
Αν θυμηθούμε τους οικοδόμους με τα λατάκια θα δούμε πως υπήρξαν στιγμές που ο αγώνας τους  δεν ήταν συντεχνιακός..
Όμως όπως όλα ακόμα και τα σχεδόν υγιή κινήματα ενοχλούν και γίνεται προσπάθεια να χάσουν τον ταξικό χαρακτήρα τους  έτσι και την τελευταία 30κονταετία  αυτός ο συνδικαλισμός με τα θετικά του αλλά και τα πολλά αρνητικά του κατατροπώθηκε
από μια γραφειoκρατική  εργατική αριστοκρατία..

Θα χρειαστεί λοιπόν  τα νέα του ηγετικά στελέχη ( του Ταξ.συνδικαλισμού ) που θα μπούν μπροστά για να φέρουν  τον Ελληνικό συνδ. στον σωστό δρόμο. να είναι μορφωμένα ..δηλ.εξοπλισμένα με τις απαραίτητες  ιστορικές γνώσεις τις σχετικές  με τις διάφορες φάσεις του διεθνούς συνδικαλισμού..

Βέβαια είναι κάπως αργά αφού άφησαν την εργατική γραφειοκρατία και αριστοκρατία να εξαφανίσει κάθε ίχνος απαιτήσεων , και να διαπαιδαγωγήσει  αρκούμενη στη ζητιανιά ψίχουλων  θεωρώντας τα μικρές νίκες με αβέβαιο μέλλον όπως δείχνει η Ιστορία..