Σιχαίνομαι το ναυτικό που μάζεψε λεφτά, εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει
:p :p :p... χά!
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 5
Ειμαι μια..καμηλα...
Σαν βλέπω την φωτογραφία μου, άντικρύ μου Θεέ ! μου λέω …τι ευγενική μορφή! Τρελόκοσμε πως ξεγελιέσαι απ’ τη ψυχή μου Να ‘ξερες του διαβόλου είμαι παιδί…
Μονάχα ο καθρέφτης μου , φτύνοντας….κοροϊδεύει.. Κι ’όταν σταθώ μπροστά του μου γελά Και αναιδώς μου δείχνει το πορτραίτο μου Ολόιδιο μα'αυτό του Dorian Gray
(ποτέ να μη φοβάσαι αυτόν που αυτοσαρκάζεται......)
Χμ...χμ... Ελίτσα μου; Σου; γιατί σου; Εχουν τα αγρίμια σου και μου; Λογική η συμβουλή...χμ...χμ.. Κι'εσυυυυύ!!! Υπαρξιακά προβλήματα; Δεν το πιστεύωωωω!
Τρελή, Καλή σου μέρα Δεν ξέρω κατά πόσο λέει την αλήθεια. Μήπως εμείς βέπουμε τίς αλήθεις που ψάχνουμε μέσα σ'αυτόν ανάλογα με την διάθεσή μας,την αυτοεκτίμηση,τα λάθη,τίς χαρές,...τις τύψεις..
"Λυπάμαι,γιατί άφησα να περάσει απ' τα χέρια μου ένα μακρύ ποτάμι χωρίς να πιώ ούτε μια στάλα".....λέει ο ποιητής.
Εεεεεέ! Αυτό μου το θυμήζει καθημερινά , άσχετα με τη δική μου διάθεση....ο προβοκάτορας
Η σκέψη γι'αυτήν την ανάρτηση ήταν η πραγματική ιστορία του Ντόριαν Γκρέϋ ...έμμεσα γιατί δεν κολακεύει κανέναν. Είναι που έχω (κάτι ερωτηματικά....κι'εγώ η νοικοκυρά..τί να σου πώ!!!) ΄ Τύπου: αγαπάω πραγματικά; Πως γίνεται να νιώθω φίλος με κάποιον-αν αλλά να τον στεναχορώ; Μήπως τελικά είμαι ένα εγωϊστικό κ....κι ή ένας λύκος με προβιά αρνιού;
9 σχόλια:
τί διάθεση είναι αυτη σήμερα; χαχα! το τραγουδάκι άπαιχτο χαχα!
Ελιτσα μου,αλλαξε καθρεφτη.Τοκανα κι εγω.
Δουλευει.
Γιατιιιιί!!
εγώ δεν είμαι άπαιχτη;
Καληνύχτα σας Εύη
Χμ...χμ...
Ελίτσα μου; Σου; γιατί σου;
Εχουν τα αγρίμια σου και μου;
Λογική η συμβουλή...χμ...χμ..
Κι'εσυυυυύ!!! Υπαρξιακά προβλήματα;
Δεν το πιστεύωωωω!
Το ονοματάκι σας "αγαπητο μου αγρίμι;"
ΥΓ.δηλαδή το στίγμα ήθελα να πώ.
Οχι; Και τί να κάνω; Να πάρω;βγάλω;κόψω; αζιμούθιο;
Πάντα μας λέει την αλήθεια αυτός ο καθρέπτης???
όλοι μας ειμαστε και μικροί θεοί και δαίμονες ελιτσα.....ετσι ειναι ο ανθρωπος,εκει που μαλακωνει γινεται πετρα
Τρελή, Καλή σου μέρα
Δεν ξέρω κατά πόσο λέει την αλήθεια.
Μήπως εμείς βέπουμε τίς αλήθεις που ψάχνουμε μέσα σ'αυτόν ανάλογα με την διάθεσή μας,την αυτοεκτίμηση,τα λάθη,τίς χαρές,...τις τύψεις..
"Λυπάμαι,γιατί άφησα να περάσει απ' τα χέρια μου ένα μακρύ ποτάμι χωρίς να πιώ ούτε μια στάλα".....λέει ο ποιητής.
Εεεεεέ! Αυτό μου το θυμήζει καθημερινά , άσχετα με τη δική μου διάθεση....ο προβοκάτορας
Φιλιά
Η σκέψη γι'αυτήν την ανάρτηση ήταν η πραγματική ιστορία του Ντόριαν Γκρέϋ ...έμμεσα
γιατί δεν κολακεύει κανέναν.
Είναι που έχω (κάτι ερωτηματικά....κι'εγώ η νοικοκυρά..τί να σου πώ!!!)
΄
Τύπου: αγαπάω πραγματικά;
Πως γίνεται να νιώθω φίλος με κάποιον-αν αλλά να τον στεναχορώ;
Μήπως τελικά είμαι ένα εγωϊστικό κ....κι ή ένας λύκος με προβιά αρνιού;
Τελικά μήπως είμαι τρελή;
Καλέ τί λέω δευτεριάτικα;.....Μήν ακούτε! Ούφφφ! φιλιααααά κουκουβάκι!
Δημοσίευση σχολίου