Ο ελληνικός λαός..

του ελληνικού λαού,
Ω!Ελληνικέ λαέ!!


Μαζεύτηκαν λοιπόν πάλι οι στρατοί στον ίδιο κάμπο που μαζεύονται κάθε
λίγα χρόνια και πολεμάνε.. ποιος θα νικήσει όλους τους άλλους..
ποιος θα βγεί.. ο πιο τρανός που θα διαφεντεύει τον τόπο για λίγο καιρό..
μέχρι που να μη μπορεί, ή να του φωνάζει ο κόσμος να φύγει.

Και ετοιμάζουν όλοι τα όπλα τους "αληθινά" και ψεύτικα και ο μέχρι τώρα
άρχοντας να λέει τι "καλά που τα κατάφερε" και οι άλλοι να λένε "πόσο
ανίκανος στάθηκε".
Έτσι γίνεται αυτός ο πόλεμος, με τα λόγια.. μικρά-μεγάλα.. αλήθειες και
ψέματα.. και φωνές από κάτι αργόσχολους που αφού κανένα επάγγελμα δεν
έχουν,όλο γυρίζουν σε κάτι "περίεργες παρέες" που τους ρωτάνε αλλά ποτέ
δεν απαντάνε σωστά σε ότι τους ρωτήσανε και ποτέ δεν ξεκαθαρίζει τι
είπανε αφού μιλάνε όλοι μαζί λές και το κάνουν επίτηδες. (Ή μήπως το
κάνουν?).
Μετά φωνάζουν το "πόπολο" που τόσο καιρό τους άκουγε και το ρωτάνε ποιόν
θέλει τώρα για άρχοντα. Και αποφασίζει το "πόπολο" έτσι στην τύχη..
αφού δεν έχει καλοκαταλάβει τι πρέπει να κάνει..
(εκτός ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο ζορίζεται αντί να αλαφραίνει.)

Του έχουν πεί όμως, ότι αυτός είναι ο «κυρίαρχος λαός» και αυτός μόνο
αποφασίζει ποιος θα είναι ο καινούργιος άρχοντας και πολύ το χαίρεται
για τον τίτλο, έτσι που συγχωράει όλα τα στραβά και κορδώνεται που
είναι κυρίαρχος και συνέχεια ξεχνάει να σκεφθεί ότι:
αφού είναι κυρίαρχος, γιατί πρέπει να διαλέξει άρχοντα?

(Εγραψε ο Αντώνης)