....
Ψάχνω στο βλέμμα του φίλου μου
Εκεί θα βρω την αλήθεια..
Αφουγκράζομαι τη φωνή του
που με κάνει να γελάω, να κλαίω, να ηρεμώ..
μοιράζομαι την ψυχή μου μαζί του
ποτέ δεν έπαιξε μ’ αυτήν μόνο φορτώθηκε το βάρος της
-Πές μου!
Αν δεν είχε μάτια θα ήταν φίλος σου;
-Ναι ..γιατί θα είχε φωνή..
-Πές μου
Αν δεν είχε και φωνή;
-Χμ! θα ήταν δρόμος…γίνεται ο δρόμος φίλος;
Χρόνια Πολλά Μαρία
Το τραγούδι δεν σου λέει τίποτα αλλά το αγαπώ..
Σιχαίνομαι το ναυτικό που μάζεψε λεφτά, εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει
4 σχόλια:
Τώρα τι να πω εγώ?
.................................
Δεν ξέρω λέξεις που δεν είναι φθαρμένες!
Ξέρω μόνο πως συναισθήματα σου γεννάει ακόμα και μια φωνή, κι ας μην ξέρεις το βλέμμα της !
Το λυπητερό αυτό τραγούδι ...... μου τα λέει όλα!
Ευχαριστώ γλυκιά μου Ελίτσα, ευχαριστώ!
ΛΕΩΝ
Ολα φωνή..και βλέμμα.
Μετά μάθαμε να γράφουμε.
Σ'ευχαριστώ για τη δική σου..
Καλημερα. Το τραγουδι σου μου εφερε δακρυα γιατι το ακουγα πριν πολλα πολλα χρονια απο μια τελειως φφφαλτσα φωνη και με μισοφαγωμενες και παραλλαγμενες λεξεις.Γυρισα πλυ πισω . Πρεπει να συνελθω γιατι εχω να κανω λαζαρελια.
ΞΕΝΙΕ
Εγώ με το τραγούδι..
Εσύ με τα Λαζαρέλια..
Να είσαι καλά
Δημοσίευση σχολίου