Ιδού! οι νυμφίοι.....

...
Οι καινούργιοι που ήταν παλιοί (γιατί αλλάξανε ως Μανωλιοί)
Ήρθαν εν τω μέσω της νυχτός της τύφλας και της μούτζας μας..

Κουράστηκε η προξενήτρα.. τόσος δρόμος με ποδήλατο δεν είναι και παίξε γέλασε .

Εμείς στα μιντέρια μας ..αραχτοί αλλάζαμε πασουμάκια και λουζόμασταν με μόσχο για την πρώτη νύχτα..

Ιδού οι νυμφίοι… πρώτα μας έπεισαν ότι δεν έχουμε προίκα.

Για να τους παρακαλέσουμε..
Να τους τάξουμε..
Να τους δώσουμε..
Όχι την παρθενιά μας.. αυτή την είχαμε χάσει από καιρό..
(έστω κι αν κάθε τόσο σφάζουμε κόκορα για να ξεγελάσουμε
την οικογένειά μας με το σεντόνι στο μπαλκόνι.)

Τους κάναμε και τα γλυκά μάτια!
Μας έκαναν και τσαλιμάκια!
"Να σου λέω έλααααα!
Να μιλάς για τρέλα!
Να μου λές δεν πρέπει.. δεν μπορώ!!! "

Έρχονται οι νυμφίοι
Και οι δούλοι οι γρηγορούντες να δω τι θα κάνετε ..
Γιατί εμείς τους μάθαμε πια εξ ου και «ραθυμούντες»,
όπως σας αρέσει να μας λέτε..

ξέρουμε ότι επειδή δεν παραδοθήκαμε στον θάνατο
κλειστήκαμε εκτός της βασιλείας σας…

Πονάνε τα παλικάρια ωρέ;

Αυτό το τραγούδι θα το κάνω εθνικό μου ύμνο
Και σ’όποιον αρέσει