Εεεεεέ! ! Εσύ που με ζαλίζεις όταν μπω στο ταξί σου.
Όταν έρθω στο περίπτερο σου να πάρω τσιγάρα.
Εεεέιιιιι Κι’ εσύ που λες ακόμα…ότι τους βαρέθηκες…τι θα πει να τον δοκιμάσουμε κι ’αυτόν …. Τώρα τον γνώρισες; Και το άλλον που δοκίμασες τι κατάλαβες; Και γιατί μπερδεύεις τις πολιτικές με τα πρόσωπα;
Και τι πάει να πει είναι καλό παιδί; Το άλλο τι ήτανε κακό;
(Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι καλά μίλησε στους δημοσιογράφους..
Συντακτικώς ρε…. Μην παίρνεις θάρρος! Μόνο όταν του τα γράφουνε φαίνεται ότι τα κάνει θάλασσα… Μμμμμμ!!! Λες να του είχανε δώσει τις ερωτήσεις από πιο μπροσταααά; Και παπαγάλιζε τις απαντήσεις; Όχι….κι ’αυτό ακόμα θέλει ταλέντο..)
Όμως άσε με να ζήσω.. και δως μου το χέρι σου να βγούμε απ’ το λούκι …φταίω κι ’εγώ που δεν ήμουν δίπλα σου, φταίω που ίσως σου τα είπα ακαταλαβίστικα…. φταίω.. …για τον ενθουσιασμό της νιότης μου .
ΥΓ: Ξέχασα να σου πώ πως οι γνωστές φάτσες , το κονκλάβιο , οι πρώην μωρέ
Μ’ ανατριχιάσανε…. Νωπές οι πληγές κι’ μνήμες βλέπεις… Πλην του Σκανδαλίδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου