Ποιητή..στον αιώνα σου ....τί ψάχνεις;

-Ελιαααααααααααά!!!
-Ελα βραχνούλα, τι έχεις; Κάτι σε Καρέζη μου μοιάζει η φωνή σου σήμερα.. χα
-Μια χάρη θέλω…. Μπορείς να με κάνεις συνδιαχειριστή στο ιστολόγιό σου;
-Μα γιατί ; ότι θες μπορώ να το γράψω εγ...
-Άστο ρε Ελιά…εγώ θέλω να το κάνω… μη σου ρίξω κι ’εγώ τώρα καμιά ανάλυση περί φιλίας….γίνεται; ναι ή όχι;
-Ε, ναι , αν και το έχω κάνει μια-δυο φορές…δεν ξέρω αν θυμάμαι Να δοκιμάσουμε..

Η Ελίτσα δοκίμαζε σχεδόν τρείς ώρες…Δεν θυμόταν τίποτα… Ρυθμίσεις…Άδειες..
(Καλά, αν κρεμάσουν όλους τους Μπλόκερς αυτήν θα την κρεμάσουν τσάμπα )
Δεν είναι του χαρακτήρα μου να κάνω χιούμορ.. Κουράγιο θέλω να πάρω..
Κάνοντας βόλτες μέσα στα τόσα Blogs έπεσε το μάτι μου στη λέξη Ανεργία ..
Κι’ αυτή η λέξη δεν είναι παίξε γέλασε .
Κανένας δεν ασχολήθηκε με αυτή καθ’ αυτή τη λέξη.
Άλλοι την πήραν και τη βάλαν σε μπροσούρα , άλλη την έκαναν τραγούδι επαναστατικό ,άλλοι τη ξόρκισαν από έδρανα βουλής κι’ άλλοι την πρόσθεσαν ψυχρά σε χάρτες με στατιστικές.

Η ανεργία και όσα κουβαλάει , είναι καρκίνος.
Είναι κρύο, είναι σκοτάδι , είναι πείνα…. Είναι η εξαθλίωση του ανθρώπου , η ταυτότητα της αγριότητας αυτών που την προκαλούν..
Σβήσε τη λέξη ανεργία και στη θέση της βάλε όλα τα παραπάνω κι’ άλλα τόσα
Και τότε θα δεις… ( μ ’ακούει κανείς;)
Θα δείς να ξαναζωντανεύει ο άνθρωπος της αρχής του κόσμου μ’ αρχέγονα ένστικτα .
Να απλώνει το χέρι του ασυναίσθητα σαν το πιο φυσικό πράγμα να κόψει ένα μήλο
Και ξαφνικά να συνειδητοποιεί ότι αυτό μπροστά του δεν είναι δέντρο…είναι καφάσι..
Ο πολιτισμός με τα επιτεύγματα του να τον εγκαταλείπει εκδικητικά κι αυτός να μένει στο σκοτάδι…… Τι να κάνεις με δυο δάχτυλα λάδι…. Να «κρατηθείς» όρθιος ή να ανάψεις αυτοσχέδιο καντήλι για να διαβάσεις για να απομακρύνεις το άλλο σκοτάδι ;……..αυτό του μυαλού….
Κι’ όσο περνούν οι μέρες τόσο αδυνατείς πια να ψάξεις για δουλειά …. Πρακτικοί οι λόγοι.. (Δεή … Ευδάπ.. σου έστησαν πόλεμο)
Και οι σύντροφοι να σου φέρνουν αποκόμματα των μικρών αγγελιών και να σου δίνουν κουράγιο, σαν θρησκόληπτες γριές και από πίσω σου να βγάζουν συμπεράσματα…. Μα καλά τεμπέλα είναι ; Γιατί την απολύουν κάθε τόσο;
Και να μην έχεις τη δύναμη να τους φωνάξεις: Για το λόγω που με ψήφησαν οι συνάδελφοί μου στο σωματείο ….τομάρια.
Οι μικρές αγγελίες…….. Τα Νέα.. η τιμή της εφημερίδας τότε όσο μισό κιλό ψωμί.
Ξανά το δίλημμα …. Τι απ’ τα δυο;
-Μαμά! Τα μακαρόνια είναι ξινά! Ξινά τα μακαρόνιαααααα; ουρλιάζεις…. Φάε το φαΐ σου ξαναουρλιάζεις……..μόνο αυτό μπορείς να κάνεις…. Ή να πέσεις απ την ταράτσα, γιατί όντως τα μακαρόνια ήταν ξινά…. Χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, και τα κεριά των Χριστουγέννων να έχουν καεί…. Και δυο μάτια που δεν φταίνε να κοιτάζουν με απορία…..και φόβο…νοιώθοντας πως η τρέλα ακουμπά σιγά-σιγά το νου σου.

Απ’ του Laplace
το ιστολόγιο νομίζω πως είδα τη λέξη.
Μακάρι να μην είναι νέο παιδί άνεργο.
Ελιά ευχαριστώ…..