Αυτός.... που ήθελε να φύγει

Γιατί ήταν μόνος ..και βαρέθηκε..
Που έβλεπε γύρω του κι ’ήταν όλα αόρατα.
Μόνο σκιές και φωνές…. Θέλει ψυχή για να χτυπήσεις
τη γροθιά τραπέζι και δεν την είχε .
Άκουγε μόνο τις φωνές ..
Φωνές κολάκων και βρικολάκων.
Δεν ήθελε; Ποιος να το ξέρει .. άλλους αφορά.
Δεν μπορούσε; Σίγουρα!.... μας αφορά όλους.
Ο πρώτος Πρωθυπουργός στην ιστορία που τον έριξαν οι δικοί του πρώτα.
Τα ανθρωπάρια
τα πεινασμένα για τα χρωματιστά γυαλάκια της tv.
Ανδρώθηκαν σε εποχές βλέπεις που πουλιόταν
σε καρότσια και σε πάγκους λαϊκής, η ιδεολογία της πλέμπας,
του όχλου. Που έγινε καθεστώς δεξιά αριστερά και στη μέση.
Κάτι σαν τις κόκκινες γραβάτες που όλοι φόρεσαν προσφάτως
οι από δω, οι από κει και στη μέση οι δημοσιογράφοι.
(πάντα τους αδικώ αυτούς. Εννοώ αυτούς που φαίνονται)
Ήταν μόνος. Ίσως και ανόητος… και τον κατηγορούν…. Τώρα!
Οι ποιούντες την νήσσα τόσον καιρό.

Στον πρώην Πρωθυπουργό

(Ούτε στον Κ. Καραμανλή
Ούτε στο κόμμα του)