Σπείρατε για να θερίσετε

Η αλλιώς αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα

Γιατί με όνειρα ξεκίνησε ο Γιώργος ο δικός μας Γιώργος, ή Κώστας, ή Μήτσος..το θύμα.
Πριν καλά- καλά βγάλει το χακί αναγκάστηκε να βρει δουλειά
Ήταν άντρας αυτός πια. Άντρας σε εποχή ,όχι του 50 άντε και του 60, αλλά άντρας στην εποχή που γύρισε η Ελλάδα στους Έλληνες..
Στην εποχή που χώσαμε τη δεξιά σε χρονοντούλαπο ως οι μάγκες Ελ τα Νεφελίμ..
Στην εποχή που οι πεινασμένοι, σαλάμια ανακάλυψαν και άρχισαν μετά μανίας να τεμαχίζουν και να πετσοκόβουν .. Κάποιος μάλιστα που δεν θυμάμαι αν ήταν το ωραίο βρέφος ή ο γαμπρός του σιδερένιου προχώρησε ακόμα παραπέρα λέγοντας το τσουτσέκι προς το ΚΚΕ ότι: Θα σας φτάσουμε στο τρία %..
Τα μαχαίρια για το σαλάμι τα είπανε φασόν, κοινωνικοποιήσεις ιδιωτικών επιχειρήσεων και όλοι τρέξαμε να γίνουμε αφεντικά ρε αδελφέ! Χωρίς κανέναν κερατά στο κεφάλι και στην τσέπη μας..
Τα εργοστάσια έδιναν τη παραγωγή τους φασόν, σε οικοτεχνίες ενώ στα μουλωχτά μεταμορφωνόταν σε συσκευαστήρια ..

Ο βιοτέχνης με τη σειρά του χαιρόταν που θα γινόταν μια επιχείρηση εξαγωγών προς Ευρώπη!! πράγμα που οι εργοστασιάρχες δεν το είχαν δει.. γιατί ως γνωστόν και όπως από χρόνια ξέρουμε το κεφάλαιο είναι ηλίθιο γι αυτό δεν προκόβει..

Ο πρώτος Γιώργος της ιστορίας θαμπώθηκε απ τους νεοκυκλοφορήσαντες γιάπηδες και ενέδωσε στο τραγούδι των σειρήνων που τις έλεγαν ασφαλιστικές . Χαρτοφύλακας γραβατιά και μπλοκάκι του ΤΕΒΕ..

Ο δεύτερος Γιώργος ο βιοτέχνης, όντας με ΤΕΒΕ πριν καλά –καλά ζήσει το όνειρο, του ήρθε κατακέφαλα ένας φόρος πολυτελείας στις πρώτες ύλες.

Ο Φασονατζής Γιώργος έτρεξε κι αυτός να βγάλει το μαγικό μπλοκάκι.
Και να! οι ραπτομηχανές και να! οι ρεφιλαριστικές (Σαν λέξη, δεν μάθαμε ποτέ πως γράφεται αλλά μάθαμε πως δουλεύεται.. σχεδόν τσάμπα .. ένα δάχτυλο μόνο )
και η καμαρούλα μια σταλιά ανάκατη με πετσιά , ψίδια, μωρά, και στον αέρα βενζινόκολα με μυρουδιά φαγητού που στο τσάκ το προλάβαινες να μην καεί.Και καιγόσουν εσύ απ την τιμή που πλήρωναν το κομμάτι
Ζωή με το κομμάτι..


Ο τέταρτος κοινωνικοποιήθηκε μαζί με το εργοστάσιο και άρχισε απ το μισθό του (συγνώμη τα κέρδη του ήθελα να πω) να ξεχρεώνει τα χρέη του ιδιοκτήτη..

Για όλα αυτά κανένας δεν είχε μιλήσει παρά μόνο το ΚΚΕ γιατί παρ όλες τις διαφορές μου αν δεν το πω θα πέσει φωτιά να με κάψει ( Αχ ορέ Αλέκα!)

Οι Γίώργηδες ποτέ δεν μπόρεσαν να ξεχρεώσουν το ΤΕΒΕ ..
Πούλησαν έκλεισαν πείνασαν και το ΤΕΒΕ τους κούναγε μαζοχιστικά τα χρέη στη μούρη
όλα αυτά τα χρόνια γιατί ήξερε να περιμένει..
Ήξερε πως θα έρθει μια εποχή που τα συγκεκριμένα θύματα θα γινόταν δόλωμα ηλιθίων…

Γιατί ρε απατεώνες της κυβέρνησης αυτούς τσακώνετε τώρα και αλαλάζουν τα ούφο που σας ψήφισαν .. και κινδυνεύουν με φυλακή άλλοι που σας πίστεψαν..

Και πού είσαι Giorgaki .. είσαι πολύ μικρός για να βάζεις στο στόμα σου τη λέξη Πατρίδα … Και δεν θα αποκτήσεις ποτέ το ύψος που απαιτεί η Ελλάδα για να την κοιτάξεις στα μάτια..

ΥΓ: Τα κοινωνικοποιημένα εργοστάσια όταν τα ξεχρέωσαν οι «μέτοχοι» εργάτες ξαναγυρίσανε στους ιδιοκτήτες και θαρρώ πάλι τα ξαναχρέωσαν
μέχρι που τα έκλεισαν ή έκαναν άλλου είδους επιχειρήσεις όπως εισαγωγές από τρίτες χώρες..

ΥΓ2 Στο ΠΑΜΕ είναι πολλά σωματεία και ομοσπονδίες ή κάνω πάλι λάθος;
Αν ναι έτσι εξηγείται το χάλι και η διαφορά συγκέντρωσης Αθήνας και Λιμανιού.. Ναι ορέ Αλέκα παίζουν ρόλο καμιά φορά και τα πρόσωπα..
Η φωτο από εδώ