Έλα να παίξουμε...
Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω
Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω... Έλα να παίξουμε... Γιατί δεν έχει τέλος η παρτίδα...
Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω
Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω... Έλα να παίξουμε... Γιατί δεν έχει τέλος η παρτίδα...
3 σχόλια:
Πόσες σκέψεις μου φέρνει αυτό το τραγούδι στο μυαλό...
Αλλά και πάντα με θλίβει...
Φιλί Διαμαντένιο!
Το παθαίνω κι εγώ Μικρό μου Ροζ με πολλά τραγούδια..τούτο εδώ ούτε που θέλω να το ακούω..έτσι χωρίς λόγο.
ποιός ξέρει τι διεργασίες κάνει το μυαλό!
Φιλιά πολλά!
[url="http://www.monclerjacketofficial.com/moncler-womens-boots"]moncler womens boots[/url]
Δημοσίευση σχολίου