..... Είναι που ονειρεύονται σαν τον καραγκιόζη..

 

Με τα δικά μου μάτια 

Τι είναι τελικά αυτός ο περιβόητος πολιτικός πολιτισμός ?

Το μόνο που δεν είναι,  είναι να κάνεις αστειάκια του τύπου : " Γιατί γίνατε κομμουνιστής κ. Κουτσούμπα ? " και άλλα "καλοπροαίρετα" σχόλια ,  να κάνεις χειραψία και να συγχαίρεις  - χάρη του π.π. που εσύ πιστεύεις -  τον αντίπαλο σου με την ανάλογη κουστωδία τηλεοπτικών συνεργείων να σε έχει  πάρει στο κατόπι  

Ο πολιτικός πολιτισμός , αφορά  μαζί με πολλά άλλα, και την συμπεριφορά ενός κόμματος κυρίως στον δημόσιο λόγο του είτε οι  αποδέχτες είναι ψηφοφόροι του είτε όχι. 

Στις νέες συνθήκες που έχουν προκύψει στην εποχή μας , ( κοινωνικά μέσα , μμε κλπ )  αντιμετωπίζουμε πρωτόγνωρες δύσκολες καταστάσεις , μικρές ή μεγάλες ,όπου το μαύρο δεν είναι μαύρο και το άσπρο δεν είναι άσπρο , οι οποίες μας κάνουν να παρασυρόμαστε , να εξοργιζόμαστε , και να ξεχνάμε πως αρκετές απ αυτές τις καταστάσεις δημιουργούνται γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό . Για να μας μετατρέψουν σε μια μάζα που μέσα απ' αυτήν θα πάρουν ότι τους συμφέρει, ότι τους ευνοεί, και ότι τους εξυπηρετεί . 

Τρανταχτό παράδειγμα  το γεγονός με τις δηλώσεις του Σαββόπουλου . 

Δεν γνωρίζω αν ο Σαββόπουλος είχε κάνει κανένα συμβόλαιο στα νιάτα του πως θα έμενε πιστός  στην όποια ιδεολογία του.. Τα τραγούδια του τα άκουγα γιατί κάτι μου έλεγαν , όπως κάτι μου έλεγαν και τα τραγούδια του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι του  Καζαντζίδη ή του Περπινιάδη , του Βογιατζή και του Ξανθόπουλου  ή της Πάτυ Μπράβο και των Μπίτλς. 

Και τα τραγούδια αυτά σηματοδότησαν τα νιάτα μου.. Και τα νιάτα μου ήταν η πιο ανέμελη εποχή που έζησα. Ήταν οι φίλοι μου , το σπίτι μου , οι συμμαθητές μου .. Αν στείλω στα τάρταρα αυτά τα τραγούδια , θα είναι σαν να προδίδω τις αναμνήσεις μου . Σαν να ακυρώνω το μικρό κορίτσι που τα άκουγε και έκανε χιλιάδες όνειρα. 

Και όλα αυτά για μια αποδεδειγμένα "επαναστάτρια "  νέου τύπου που έσκισε τα ιμάτιά της για το ποιον του καλλιτέχνη .

Ο πολιτισμός ενός κόμματος αποτρέπει να πάρουν έκταση τέτοιου είδους εκρήξεις  που μόνο στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν τον πραγματικό θυμό προς αυτούς που επιβουλεύονται την ζωή μας . 

Δεν είναι λοιπόν γραμμή ή καθοδήγηση. Είναι ο τρόπος που κάποιος φορέας , κόμμα ή άτομο που με καθαρό μυαλό και ματιά θα σε κάνει να βγεις απ το μίξερ της αλλοτρίωσης .

Παρεμπιπτόντως αν ο Μητσοτάκης έκανε σε μένα την παραπάνω ερώτηση θα του απαντούσα : Κατ αρχάς από μια αρχέγονη διαίσθηση κ. πρωθυπουργέ .. και μια τελική διαπίστωση ότι δεν έπεσα έξω . Και ότι κοντά σ αυτό το κόμμα 'έμαθα  να σκέπτομαι  .